Akıcılık Bozuklukları

Akıcılık bozuklukları sıklıkla kekemelik şeklinde ortaya çıkmaktadır. Kekemelik, nüfusun ortalama %1’ini etkileyen sık karşılaşılan bir bozukluktur. Kekemelik, hece tekrarı, uzatma ve bloklar şeklinde görülebilmektedir. Çocukluk çağında kendiliğinden geçmesi mümkün olabilmektedir. Eğer, kekemelik 6 aydan uzun süredir devam ediyorsa, kekemeliğe ek kasılma, göz kırpma, bacak sallama gibi fiziksel tepkiler gözlemleniyorsa, ailede kekemelik öyküsü bulunuyorsa bir dil ve konuşma terapistiyle görüşülmesi gerekmektedir.

Akıcılık bozukluğunun nedeni tam olarak bilinemese de genetik faktörler etken olabilmektedir. Çocuğun yaşı ilerledikçe kekemelik daha kalıcı olabilmektedir. Dil ve konuşma terapistleri kekemeliğin tanısı ve terapisi sürecinde aktif rol oynamaktadır.

Kekemelik türü ve sıklığını değerlendirebilmektedir. Akıcılık bozukluğu terapisinde kullanılan birçok yöntem bulunmaktadır. Terapistler akıcılık şekillendirme yöntemlerini kullanarak, çocuğun kekelediği zamanları kontrol edebilmesini ve bu sayede daha az kekelemesini sağlamaktadır.

Çocuğun seansta öğrendiği teknikleri günlük hayatta kullanabilmesi için de verilen ödevleri yapması evde ve diğer ortamlarda tekrar etmesi, ailenin de bu ödevleri kontrol ediyor olması önemli olmaktadır.